İhanet

Konu: İhanet C.tesi Mayıs 02, 2009 6:28 pm

Danielle hızlı adımlarla gelmişti Triekra'nın dış sınırlarına. Surlar çok uzundu ancak malikane yine de görünüyordu. Beyaz boyalı malikanenin en üst 3 katın her bir katı 3'e ayrılmıştı, ayrılma yerleri griydi, bölümlere orada kim kalıyorsa o kişinin sayısı yazılmıştı. 0 sayısı son üst katın bir altındaki katın hepsini kaplıyordu. Uzun tavan katı da koskocaman bir 10 sayısı barındırıyordu. Danielle gözlerini 10 yazılı bölüme çevirdi. İhanet eden bir çalışanıydı Shuuhei. Gözlerini pencereye çevirirken orada birini farketti. 10. Shuuhei olduğuna göre bu da Shuuhei'ydi. Danielle'nin baktığı pencere açılırken Danielle şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı. Pencereden bakan kişi hızla pencereden atladı ve hızla onun yanına geldi.
"Shuuhei... Gerçekten senmişsin." Bir an göz göze geldiler. Danielle gözlerini bir an kapattı, açtığında siyah bakışlarla, özlem dolu anılarla karşılaştı.

*Flashback*
"Raikage-sama! Bırakın ben gideyim!" Uzun mor saçlı çocuk ısrar edip duruyordu.
"Hisagi Shuuhei, bir kere daha sor ve Jouninliğin elinden alınıyor." Çocuk hemen çenesini kapatırken Danielle ayağa kalktı.
"Bir yürüyüşe gidelim, ne dersin?" Genç adam kafa sallarken Yıldırım Ormanına geldiler. Hafif bir rüzgar vardı. Bazı ağaçlardan dökülen pembe çiçekler etrafta uçuşuyordu. Danielle bir an Shuuhei'ye döndü. Rüzgardan pembe saçları dalgalanırken gülümseyerek mırıldandı.
"Ne güzel bir yer değil mi?" Bir an sonra cevap olarak Shuuhei'nin dudaklarını kendininkilerin üzerinde buldu. Gözleri şaşkınlıktan açık duruyordu. Siyah gözler yeşil gözlere kilitlenmişken Danielle, onu sessizce ittirdi.
"Üzgünüm Shuuhei. Senden ne kadar hoşlansam da, başka birine aşığım." Shuuhei gözlerini kaçırmış ve acele adımlarla oradan uzaklaşmıştı.
*End of Flashback*

Danielle üzüntüyle somurturken Shuuhei'ye baktı.
"Neden?"

Konu: Geri: İhanet C.tesi Mayıs 02, 2009 9:17 pm

"Şimdi durmuş bir de bana neden diye mi soruyorsun? Kendi soruna kendin cevap ver Sharuka!" Danielle ağlayacak gibiydi, gözlerini yere çevirmişti ancak arada bir Shuuhei'ye de bakıyordu. Shuuhei üzüntüyle ona doğru bir adım attı.
"Seni bırakıp giden o kızıl kafayı tercih ettin Shar. Çok ama çok üzgünüm. Beni sevdiğini biliyorum ancak... geri dönemem, en azından sen ondan ayrılana kadar." Danielle kafasını kaldırdı. Gözleri Shuuhei'nin arkasında bir yere bakıyordu. Shuuhei'ye bakacak yüzü yoktu elbet. Shuuhei sessizce mırıldandı.
"Seni hep seveceğim Shar. Tarafım hiç farketmiyor."

Konu: Geri: İhanet Paz Mayıs 03, 2009 11:43 am

"Seni hep seveceğim Shar. Tarafım hiç farketmiyor." Danielle gözlerini Shuuhei'nin gözlerine çevirdi.
"Benim için kolay sanıyorsun, değil mi? Herşey basit, birini bırak, birini al!" Shuuhei şaşkınlıkla geriye doğru bir adım atarken Danielle devam etti.
"Ben Raikage'yim! Ne yapsam duyuluyor zaten! Burada olduğumu bir duysalar ölürüm, isyan çıkar tekrar!" Shuuhei üzüntüyle başını yere çevirirken Danielle acıyla mırıldandı.
"Sen, Gaara, Shinichi, Minato... Neden ben? Neden ben, ha? Neden hepiniz bana aşıksınız? Ben özelim demedim hiç, güç özel olmamı sağlamaz. Lanet olsun ki hepiniz ama hepiniz! Canım acıyor, anlamıyorsunuz! Hanginizi seçebilirim ki, hanginizi seçebilirdim ki?! Sen olsan kimi seçerdin? Kendimi diyemezsin, çünkü diğerleri senden kat be kat üstün! Kendimle bile yanlız kalamıyorum şu koskoca dünyada!"

Konu: Geri: İhanet C.tesi Mayıs 09, 2009 8:08 pm

Shuuhei gözlerini ağlayan Danielle'ye çevirdi.
"Üzgünüm Danielle ama seçim yapmışsın bile. Hepimizi seçemeyeceğin gibi, hepimizi de bırakamazsın." Birkaç saniye sonra Shinichi adı kulağında yankılandı.
"Shinichi mi?" Danielle şokla gözlerindeki yaşları sildi ve geriye doğru adım attı.
"O-?!"

Konu: Geri: İhanet Perş. Mayıs 14, 2009 7:59 pm

"Bunu söylememeliydim! Lanet!" Danielle arkasına dönerken bir kol onu tuttu ve kendine çevirdi.
"Üzgünüm Shuu." Ona hafifçe sarıldı ve üzüntüyle arkasına dönerken mırıldandı.
"Bende seni hep seveceğim." Yavaş adımlarla ormana geri dönerken göz yaşlarına engel olamadı. Acıları gözyaşlarıyla akıp gitmiyordu belki ancak onu bir saniyeliğine de olsa rahatlatıyordu.